Er gewoon zijn, dat geeft een goed gevoel

Kunnen bijdragen aan het welzijn van de cliënten, dat je iets voor ze kan doen, ook iets kleins zoals een luisterend oor bieden en een kopje koffie zetten. Daarnaast verzorg je uiteraard ook verpleegtechnische handelingen, maar het is zoveel meer dan alleen dat. Er gewoon zijn voor de mensen, dat geeft een goed gevoel. De onregelmatige diensten, daar moet je wel goed tegen kunnen en dit ook goed kunnen plannen met thuis. Maar dit maakt het werk juist ook weer leuk en nooit saai.

Na de zorg met een glimlach gedag zeggen en zien dat mijn cliënt tevreden aan zijn of haar dag kan beginnen; dat vind ik mooi.

En vooruitgang boeken: wonden die langzaam maar zeker genezen, medicijnen die goed op de cliënt afgestemd worden door goede communicatie met de huisarts (bijvoorbeeld insuline of antidepressiva), iemand die zijn of haar ritme weer vindt dankzij onze ondersteuning, die mevrouw die dankzij ons in haar eigen huis kan blijven wonen en daardoor zo gelukkig is…

Maar ook, net zo belangrijk voor mij: het contact met mijn collega’s. Elkaar helpen, hulp vragen. We zijn echt een team en versterken elkaar en vullen elkaar aan. Oké, we zijn het niet altijd eens met elkaar, ook dat hoort erbij.. Tegelijk is ons team constant in beweging.

We hebben net een nieuw eigen kantoor betrokken en zijn daar heel blij mee. We kunnen daar de dag starten en de ochtend met koffie afsluiten en even alles doorspreken.

Als je mensen beter leert kennen, praktische problemen oplost of als ze ergens tegen opzien, je hen in die situatie kunt ondersteunen. Of wanneer je samen een fotoalbum doorbladert, er verhalen loskomen en er tegelijk ook een stukje verdriet bij komt kijken. Daar geef ik de ruimte voor. Het zijn namelijk niet alleen maar de ‘blije’ momenten waarin je voor een cliënt iets kunt betekenen, maar er zijn ook ‘verdrietige’ ‘moeilijke’ momenten. Maar dat maakt je contact met de cliënt juist zo waardevol.